Κλικ στην φωτογραφία για μεγέθυνσηΚατά τη διάρκεια της Γαλλικής κατοχής ( Ιούλιος 1797 - Οκτώβριος 1798) κτίσθηκε εκκλησία του Παντοκράτορα στη θέση που σήμερα υπάρχει το φρούριο - κάστρο προκειμένου να εκτελούν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα οι ναύτες του Γαλλικού στόλου, όταν τα πλοία τους δεν μπορούσαν να εισπλεύσουν στο στενό στόμιο του Αμβρακικού. Κατά τα αιματηρά γεγονότα του 1798 και την κατάληψη της περιοχής από τον Αλή Πασσά, η εκκλησία καταστράφηκε:".....Εκάησαν αι συνοικίαι Αγίου Γεωργίου όπου νυν το ομώνυμον φρούριον και το παρεκκλήσιον ττου Παντοκράτορος, όπου το φερώνυμον φρούριο"(ΔΗΜΑΡΑΤΟΣ ο.π. 656, ΒΑΣΙΛΑΣ,Ναοί,268).
Παράλληλα ο Νικ. Ζιάγκος αναφέρει (Για την επίθεση Αρβανιτών του Αλή Πασσά στα παραπάνω γεγονότα): Στη μάχη έπεσαν 400, αιχμαλωτίσθηκαν 1.000 γυναικόπαιδα, 200 Γάλλοι παραδόθηκαν στη Νικόπολη και 87 Έλληνες με τον Περραιβό έφτασαν στον Παντοκράτορα, μπήκαν σε 3 καράβια κι έφυγαν...."(ΖΙΑΓΚΟΣ, Τουρκοκρατημένη Ήπειρος, 342)
Σύμφωνα με τον Φιλαδελφέα ο οποίος επισκέφθηκε την περιοχή, ο ναός παρέμεινε μετά την ανέγερση του φρουρίου και οι Τούρκοι τον μετέτρεψαν σε πυριτιδαποθήκη και γιαυτό δεν μπόρεσε να τον επισκεφθεί.
Σύμφωνα με τον Φιλαδελφέα ο οποίος επισκέφθηκε την περιοχή, ο ναός παρέμεινε μετά την ανέγερση του φρουρίου και οι Τούρκοι τον μετέτρεψαν σε πυριτιδαποθήκη και γιαυτό δεν μπόρεσε να τον επισκεφθεί.
Εικόνα της περιοχής δίνει και ο Pouqueville πριν την ανέγερση του φρουρίου (1806) και αναφέρετα στην ύπαρξη της εκκλησίας αλλά και ακρωτηρίου Παντοκράτορα:
".... Προς την πλευρά της Δ΄Πύλης δεν υπάρχουν παρά χωράφια. Αφού τα διασχίσει κανείς φθάνει σ΄έναν ελαιώνα, που σχηματίζει θόλο αδιαπέραστο από τις ακτίνες του ήλιου μέχρι το εκκλησάκι και το ακρωτήριο του Παντοκράτορα" (POUQUEVILLE, Voyage, II, 207-208).
Άλλες πληροφορίες θεωρούν πως ο ο ναός ήταν κτισμένος στο ύψωμα του Καλή - Μπαμπα (Κάλπαμπα, Γκάλμπαμπα).
Το τελευταίο κατά το συντάκτη που γνωρίζει το σημείο και τη σύσταση του εδάφους, δεν μπορεί να ισχύει. Ενδεχομένως να συγχέεται η ύπαρξη του υπογείου καταφυγίου που είχε στρατιωτική χρήση με την ύπαρξη εκκλησίας.
Πιθανότατα, η εκκλησία είναι το κτίσμα στην τάφρο του κάστρου, που ανασκευάσθηκε πρό 10ετίας περίπου, εθεωρείτο από τις δημοτικές υπηρεσίες ως πυριτιδαποθήκη, η φορά της μικρής πλευράς του ορθογωνίου κτιρίου είναι ακριβώς ανατολική και το σχήμα του δεν έρχεται σε αντίθεση με το σχήμα εκκλησιών εκείνης της εποχής. Πρόκειται για το ορθογώνιο κτίριο με τη γκρίζα στέγη στο κάτω μέρος της φωτογραφίας.
Το τελευταίο κατά το συντάκτη που γνωρίζει το σημείο και τη σύσταση του εδάφους, δεν μπορεί να ισχύει. Ενδεχομένως να συγχέεται η ύπαρξη του υπογείου καταφυγίου που είχε στρατιωτική χρήση με την ύπαρξη εκκλησίας.
Πιθανότατα, η εκκλησία είναι το κτίσμα στην τάφρο του κάστρου, που ανασκευάσθηκε πρό 10ετίας περίπου, εθεωρείτο από τις δημοτικές υπηρεσίες ως πυριτιδαποθήκη, η φορά της μικρής πλευράς του ορθογωνίου κτιρίου είναι ακριβώς ανατολική και το σχήμα του δεν έρχεται σε αντίθεση με το σχήμα εκκλησιών εκείνης της εποχής. Πρόκειται για το ορθογώνιο κτίριο με τη γκρίζα στέγη στο κάτω μέρος της φωτογραφίας.
(Το παρόν θέμα θα συμπληρωθεί από άλλες πηγές πληροφοριών που έχουν εντοπισθεί)
2 σχόλια:
Καλή δουλειά.
Θα σας παρακολουθώ με ενδιαφέρον
Μου αρεσε πολυ η δουλεια σαϛ και θελω να σαϛ ρωτησω γιατι στο τελοϛ τηϛ καταγραφηϛ των προσφυγων εχετε το ονομα Μιλτιαδηϛ Νταλακαϛ ηταν ο παππουϛ μου και δεν ηταν προσφυγαϛ πολεμησε στην Μ.Ασια
Δημοσίευση σχολίου